Siargao/Zuid-Cebu

Klaar met Cebu, vertrek ik naar Siargao (zeg: sjar-kauw). Het eiland staat bekend om Cloud 9, een fantastische golf waar een boel surfers op afkomen. Ik beland op de overnacht-boot (tocht van 10 uur) naar de stad Surigao. Naast mijzelf geen enkele blanke te bekennen op de boot.. Een klein bootje brengt me in 2 uur van Surigao naar Siargao, met onderweg een bijzonder mooi uitzicht op de eilandjes waar we langs varen. Op het bootje ontmoet ik Caridor, een local die op Siargao werkt voor de overheid. De rest van de week toer ik wat rond over het eiland achterop zijn motorfiets, en laat hij me helpen met zijn dagelijkse werk (ik mag pasgeboren biggetjes een spuitje geven). Hij laat zijn familie zien, en ik schuif aan bij het jaarlijkste kerstfeest van de locale overheid.

Siargao is echt een prachtig eiland. Het is er rustig, de mensen zijn vriendelijk en blijkbaar is het niet nodig om ook maar een enkele politieagent op straat te hebben lopen (de eerste agenten die ik zie, zijn dronken op het kerstfeest). Verder is het verrassend hoeveel mensen ze op een brommer weten te proppen. Mijn record is 4, maar ik ben ingehaald door een brommer met 5 personen...

Uitaard is het zinloos om naar een surfeiland te gaan zonder te surfen. Ik probeer het vol vertrouwen ook (daar ik het al eens eerder heb gedaan), maar faal keihard op de gigantische golven van twee keer mijn lengte. Deze domper kan ik die avond overigens fijn wegdrinken bij het jaarlijkse bikinicontest. Een soort Miss Siargao verkiezing waar de mooiste Filipijnse locals aan mee doen. Gunstig.

Terug in Cebu. Het is voor het eerst dat ik kerst zonder de familie moet vieren. Teresa nodigt me uit om kerstavond bij haar familie door te brengen. Ze woont in een wijk aan de rand van de stad. De wijk is opgebouwd uit vooral houten huisjes met golfplaten, en her en der een stenen huis. De hutten die we vroeger in het bos bouwden zouden niet veel onder doen bij sommige van de krotten hier.. Na een paar minuten door smalle steegjes te hebben gelopen kom ik bij het huis. Het is er gezellig. De moeder heeft een flinke maaltijd bereid. Er is zelfs eend, maar dan alleen de kop en de nek... Best lekker overigens. Zelf breng ik een krat bier in en de Drentse droge worst die ik had meegenomen uit Nederland. Die nacht slaap ik in de woonkamer op een uitklapbedje zonder matras. De familie slaapt boven. Ik heb niet gekeken hoe het er boven was, maar te horen aan het geluid slapen de kippen er ook..

Het plan was om terug te gaan naar Siargao, maar alle boten zijn volgeboekt omdat eerder die week boten niet konden varen vanwege de Tyfoon in Surigao. Dan maar het zuiden van het eiland Cebu aandoen. Ik kom aan op Moalboal, waar de meeste verblijfplaatsen ook al zijn volgeboekt (het is vakantieperiode). Het gevolg is dat ik in een soort van strandhutje terecht kom. Het bed is te smerig, en Freddie vergezeld me die nacht. Freddie is de huiskakkerlak. Zo vroeg mogelijk vertrek ik de volgende dag naar de Kawasan Falls. M'n vader had me verteld over deze watervallen, en het zou heel mooi moeten zijn. Dat was het dan ook. Ik slaap die nacht in een kamer naast een van de watervallen. Bovenaan de rivier, tussen de rotsen, slapen een Canadees en een Filipijn in een tentje. Om er te komen moet je over rotsen en gammele bruggetjes heen klimmen. Ze nodigen me uit voor het avondeten (geen rijst met kip voor de verandering). Als het donker wordt komen de vuurvliegjes tevoorschijn. Prachtig.

De volgende stop is het punt waar de Whale sharks te zien zijn. Bootjes met aas lokken de haaien naar de kust. Toeristen kunnen dan met een bootje naar de haaien varen. Ik doe dit ook, en krijg de mogelijkheid om met ze te zwemmen. Het zijn behoorlijk grote beesten, van meerdere meters lang (ze kunnen 12 meter worden). We mogen ze niet aanraken, maar niemand verteld de haaien dat ze ons niet mogen aanraken. Een van de beesten zwemt namelijk tegen me op. Mooie ervaring weer.

Oud-en-nieuw wil ik in een stad vieren. Ik ga naar Dumaguete, een studentenstad op het eiland naast Cebu. Het is een van die dagen die je niet alleen wilt doorbrengen, dus ik ga op zoek naar een toeristen/reizigers hotel. Die vind ik, het is er gezellig en - 7 uur eerder dan de mensen in NL - luid ik het nieuwe jaar in. Gelukkig nieuwjaar allemaal!